Με αγάπη και ελπίδα

Φίλοι μου,

Εχθές και σήμερα ξαναζήσαμε το καλοκαίρι του 2007, την ανήμπορη βαθιά θλίψη και οργή και απελπισία, του να καταστρέφεται ο τόπος σου, να παρακολουθείς τον χορό του παραλόγου από τα ρεπορτάζ και τα σχόλια των media, και να μην μπορείς να κάνεις τίποτε.
Τότε, είχαμε να κάνουμε με τους ασυνείδητους εμπρηστές, τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, (ποιος να ξεχάσει τον ποιητικό "στρατηγό άνεμο"), μία ανίκανη, ανεξόπλιστη και ασυντόνιστη κρατική μηχανή, μία ανίκανη κυβέρνηση και πολίτες που είχαν αφήσει την τύχη τους αποκλειστικά στα χέρια των άλλων.
Το αποτέλεσμα; Από την μία, καταστροφή πολύτιμου δάσους και καλλιεργειών, χωριών και ανθρώπινων ζωών. Στην θετική πλευρά, η ενεργοποίηση πολλών πολιτών για εθελοντική παρέμβαση και δράση, και η συνειδητοποίηση του ρόλου της αυτο-οργάνωσης και της σχετικής αυτάρκειας των χωριών/περιοχών για την λειτουργία και την προστασία τους, με δεδομένο ότι η κρατική μηχανή δεν φτάνει, δεν μπορεί, δεν θέλει.
Τώρα, είχαμε να κάνουμε με τους γνωστούς άγνωστους κουκουλοφόρους, μαζί(;) με αγανακτισμένους πολίτες (;), μία δολοφονία σαν μία αφορμή, ένα δυσμενές γενικότερο οικονομικό περιβάλλον, μία ασυντόνιστη κρατική μηχανή, μία ανίκανη κυβέρνηση, πολίτες που έχουν αφήσει την τύχη τους αποκλειστικά στα χέρια των άλλων.
Το αποτέλεσμα, κατεστραμμένη ανεκτίμητη πολιτιστική κληρονομιά, καμένες πόλεις, κατεστραμμένες μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, χαμένες δουλειές, τεράστια οικονομική απώλεια και επιβάρυνση, αγανακτισμένοι άνθρωποι που δεν ξέρουν τι να κάνουν.

Αναρωτιέμαι ποια είναι τα κοινά σημεία των δύο καταστροφών: Στην επιφάνεια, τα προφανή: η ανεπάρκεια της κρατικής μηχανής και δράσης σε όλα τα επίπεδα που θα βοηθούσαν στην πρόληψη και την σωστή καταστολή, μία κυβέρνηση άβουλη, ανίκανη, μουδιασμένη, αυτοί που έχουν τον ρόλο του εκτελεστή (εμπρηστή δασών ή πόλεων), ο ρόλος των μέσων, οι πολίτες «θύματα».

Η ΒΑΘΥΤΕΡΗ ΑΙΤΙΑ
Σε ένα βαθύτερο επίπεδο, είναι η συνειδητότητα της χωριστότητας,του "εμείς" κι "εκείνοι", οι "καλοί" και οι "κακοί." Της συνειδητότητας, που δεν μπορεί ακόμα να δεί το αλληλένδετο του όλου. Που δεν μπορεί να δει την συμβολή του συνόλου στην δημιουργία κάθε αντικοινωνικής συμπεριφοράς, ούτε την επίδραση κάθε καταστροφικής πράξης που φαινομενικά πλήττει μία ομάδα, στο σύνολο των ανθρώπων, με έμμεσο ή άμεσο, αλλά εξίσου οδυνηρό τρόπο. Άμεσο, όταν χάνονται περιουσίες, δουλειές, και κεφάλαια που δεν έχομε και που θα κληθούμε να καλύψουμε πληρώνοντας περισσότερους φόρους. Έμμεσο, όταν χάνεται η γαλήνη και η χαρά των ανθρώπων και επικρατεί ο φόβος, που ενισχύεται από τις ζοφερές προβλέψεις για το μέλλον. Μιας συνειδητότητας, που μπορεί να γεννήσει μόνο περισσότερη βία και αντιπαράθεση και περισσότερη δυστυχία.

Ποιοί είναι αυτοί που έχουν αυτή την συνειδητότητα; Οι εμπρηστές κουκουλοφόροι, θα έλεγε εύκολα κανείς, αυτοί που καταστρέφουν αλόγιστα. Είναι όμως έτσι; Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι οι μόνοι, είναι η κρατική μηχανή (οι αστυνομικοί τώρα, οι πυροσβέστες και η τοπική αυτοδιοίκηση το 2007), είναι τα πολιτικά κόμματα και η κυβέρνηση, είναι τα μέσα, είμαστε όλοι. Για τον καθένα υπάρχει βέβαια μία διαφορετική αντίληψη του "εμείς" κι "εκείνοι". Για τους κουκουλοφόρους είναι, "αυτοί" και η "εξουσία", για τους πολιτικούς το "κόμμα τους" και τα "αντίπαλα κόμματα", για τα μέσα, οι "διεφθαρμένοι πολιτικοί της παράταξης που δεν υποστηρίζουν", και οι "αθώοι πολίτες", για τους πολίτες, οι "νομοταγείς" και "μη", οι "εκμεταλλευτές" και οι "εκμεταλλευόμενοι."
Κάθε τέτοια αντίληψη, δημιουργεί αντιπαλότητα, εχθρότητα και άλλα συναισθήματα βασισμένα στον φόβο, που το μόνο που μπορούν να δημιουργήσουν είναι περισσότερο χάος. Ας σκεφτούμε τον Νόμο της Έλξης, που διέπει την ατομική και την συλλογική δημιουργία. Μέ βάση αυτό τον Νόμο, το όμοιο έλκει το όμοιο, άρα αρνητικές εκπομπές δονήσεων από αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα από μεγάλα μέρη του πληθυσμού, θα έλξουν περισσότερες δύσκολες και δυσμενείς συνθήκες. Ήδη, η σημερινή καταστροφή είναι ένα αποτέλεσμα της συλλογικής δόνησης και έλξης, ιδιαίτερα των τελευταίων δύο μηνών που είναι κάθε άλλο παρά θετική.


Η «ΘΕΤΙΚΗ» ΠΛΕΥΡΑ
Υπάρχει βέβαια και θα υπάρχει πάντα κάτι σημαντικό στην θετική πλευρά κάθε μεγάλης καταστροφής, και αυτή είναι η αφύπνιση των ανθρώπων. Η αφύπνιση έρχεται όταν το γεγονός είναι εκτεταμένο και σοβαρό, όταν είναι κάτι που δεν μπορούμε πια να αγνοήσουμε, που δεν μπορούμε να "κρύψουμε κάτω από το χαλί."

Μερικές φορές, το γεγονός που ονομάζουμε καταστροφή, μπορεί και να μας κάνει να αναρωτηθούμε; Τι είναι αλήθεια αυτό που προσπαθούμε να διατηρήσουμε; Πόσο όμορφο, λειτουργικό και υποστηρικτικό για τον άνθρωπο είναι το σημερινό σύστημα ζωής που δεν θέλουμε να διαταραχτεί; Μπορεί αυτή η ίδια η διαταραχή, έστω κι αν γίνεται με άτεχνο τρόπο και με πολλές πλευρικές απώλειες, να λειτουργήσει για να μας δείξει την «ασχήμια» που έχομε καταντήσει να μην βλέπουμε πια, θεωρώντας ‘φυσικό’ αυτό που είναι ‘μη λειτουργικό’, αλλά ‘συνηθισμένο’.
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ

Σε κάθε περίπτωση, από την στιγμή που η καταστροφή έχει πιά συντελεστεί, η λειτουργική συμπεριφορά είναι να εστιάσουμε την προσοχή μας και την δράση μας στην βελτίωση της λειτουργικότητας της ζωής.
Τι χρειάζεται και τι μπορούμε να κάνουμε;
Τρία Πράγματα που και τα 3 βοηθούν στην αλλαγή του κεντρικού βαθύτερου αίτιου, που είναι η συνειδητότητα μας.
1. Ενα όραμα για την ζωή που να βασίζεται σε "συνειδητότητα ενότητας", δηλαδή στην επίγνωση της αλληλοσύνδεσης και αλληλεξάρτησης των πάντων. Ένα όραμα όχι αφηρημένο, αλλά με παραδείγματα για το τι σημαίνει "συνειδητότητα ενότητας", και της εφαρμογής της σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής και λειτουργίας: πολιτική και ενημέρωση, επιχειρηματικότητα και οικονομία, εκπαίδευση και πολιτισμός κλπ. Σήμερα υπάρχει ένα τέτοιο όραμα από πολλά κινήματα απλών ανθρώπων. Η Ομάδα της Ανθρωπότητας είναι ένα από αυτά. Το θέμα είναι το όραμα αυτό να γίνει ευρέως γνωστό, δίνοντας προοπτική και προορισμό στην δράση των ανθρώπων. Ένας προορισμός μου εμπνέει και κινητοποιεί, είναι το απόλυτο προαπαιτούμενο κάθε δράσης, και αυτό που λείπει ιδιαίτερα αυτή την εποχή.
2. Εκπαίδευση: Πληροφορίες για τις νέες ιδέες σχετικά με την φύση και τον σκοπό του ανθρώπου και της ζωής στον φυσικό κόσμο, και σχετικά με την διαδικασία της ατομικής και συλλογικής συνειδητής δημιουργίας. Έμπνευση για την εφαρμογή αυτών των ιδεών στην ζωή του καθενός, μέσα από το μοίρασμα των εμπειριών μας στο ταξίδι της προσωπικής μας μεταμόρφωσης. Αυτό μπορεί να γίνει, - και ήδη γίνεται σε ένα βαθμό - μέσα από βιβλία, ομάδες μελέτης και στήριξης, σεμινάρια κλπ. Το θέμα είναι η επέκταση αυτής της δράσης ώστε να καλύψει περισσότερους ανθρώπους.

3. «Ενεργειακή» βοήθεια του συνόλου. Οπως ξέρουμε, ο κόσμος ζει σε ένα κυρίαρχο πεδίο χαμηλών δονήσεων που προέρχονται από τα συναισθήματα φόβου, αγωνίας, πόνου, ανησυχίας και άγχους που εκπέμπει ασυνείδητα η πλειοψηφία των ανθρώπων. Ενα πεδίο που συνεχίζουν να τροφοδοτούν και να μεγαλώνουν τα αρνητικά συναισθήματα, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο. Εχοντας την γνώση και την εμπειρία, η ευθύνη μας είναι να βοηθήσουμε κι αυτό μπορούμε να το κάνουμε ατομικά και συλλογικά.

Ατομικά κρατώντας την δόνησή μας υψηλή, και την προσοχή μας στραμμένη σε αυτό που προσπαθούμε να επιτύχουμε.

Συλλογικά, με συνδυασμένη, συντονισμένη εστίαση σε αυτό που θέλουμε να πετύχουμε,δηλαδή μιάς ζωής γαλήνης και αρμονίας βασισμένης στην ευρεία συνειδητότητα της ενότητάς μας, μέσω του συνδυασμένου οραματισμού- διαλογισμού. Η Ομάδα της Ανθρωπότητας καλεί τα μέλη της άλλα και όσους θέλουν να συμμετέχουν, σε συντονισμένο διαλογισμό. Είναι κάτι που θα κάνουμε σε κάθε ομαδική μας συγκέντρωση αλλά και από το σπίτι μας μία συγκεκριμένη ώρα (στις 21:30 κάθε Τετάρτη, ξεκινώντας από αύριο 10 του Δεκέβρη).



Οραματιζόμαστε,

Μία κοινωνία που να λειτουργεί με την διαφάνεια και την δικαιοσύνη που υπαγορεύει η συνειδητοποίηση της ενότητας.
Μία κοινωνία που να εστιάζεται σε ότι λειτουργεί και όχι μόνο στο αρνητικό. Που αξιοποιεί την δημιουργική δύναμη και αναγνωρίζει την συμβολή κάθε μονάδας και ομάδας. Που δεν ψάχνει να εντοπίσει αδυναμίες και ελλείψεις, που δεν επικρίνει και βάζει λεζάντες, αλλά συνδυάζει με αγάπη και συμπληρώνει τις δυνατότητες των μελών της. Που ενθαρρύνει τον καθένα να γίνει ο καλύτερος που μπορεί. Που προσφέρει στήριξη και αγάπη, που περιβάλλει με στοργή και θεραπεύει, αντί να αποκλείει και να στέλνει στο περιθώριο. Που αναγνωρίζει σε όλους το δικαίωμα στην ζωή, στην ελεύθερη ύπαρξη και στην δημιουργία.

Οραματιζόμαστε μία Εκπαίδευση που να μαθαίνει στους ανθρώπους πως να γίνουν συνειδητοί δημιουργοί των ονείρων και της ευημερίας τους. Μία Κοινωνική Οργάνωση, Πολιτεία και Υπηρεσίες που να υπηρετούν την διατήρηση και την ανύψωση της ζωής. Οικονομία και Επιχειρηματική δραστηριότητα που να ορίζει το κέρδος με έναν ευρύ και ολιστικό τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη μετόχους, εργαζόμενους, περιβάλλον και κοινωνία. Μέσα Ενημέρωσης που να υπηρετούν τον σκοπό της ανύψωσης της ζωής. Που να προβάλλουν παραδείγματα του λειτουργικού τρόπου ατομικής και συλλογικής ύπαρξης, απλώνοντας την ενημέρωση και την έμπνευση σε μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού. Θρησκείες, που ξεφεύγουν από τον περιορισμό της στενής οπτικής της αντιπαλότητας και της διεκδίκησης της αποκλειστικής γνώσης της αλήθειας. Μπορούν έτσι να βοηθήσουν την καλύτερη κατανόηση των κοινών βαθύτερων παγκόσμιων αληθειών της ζωής και να πρωτοστατήσουν στην δημιουργία της εμπειρίας της ενότητας.

Όποιος επιθυμεί, μπορεί να ενώσει μαζί μας την πρόθεση και την ενέργειά του!

Με αγάπη και ελπίδα
Για την Ομάδα της Ανθρωπότητας
Δήμητρα Μπούρα